مقاله اثر عصاره آبی و هیدروالکلی برگ زیتون بر اماستیگوت های لیشمانیا تروپیکای حساس و مقاوم به گلوکانتیم در شرایط

عنوان مقاله: اثر عصاره آبی و هیدروالکلی برگ زیتون (Olea europaea) بر اماستیگوت های لیشمانیا تروپیکای حساس و مقاوم به گلوکانتیم در شرایط (In vitro)

نویسندگان: پورصفوی زهرا*, سیدطبایی سیدجواد, خیراندیش فرناز, محبعلی مهدی, کمالی نژاد محمد, وجدیان رضوان

آدرس: * گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

ما را در اینستاگرام دنبال کنید:   

zeytoonchi

چکیده:
سابقه وهدف : باتوجه به اینکه درمان اصلی لیشمانیازیس، ترکیب های آنتی موآن مانند پنتوستام و گلوکانتیم است به همین دلیل این تحقیق به روش تجربی انجام شد. مقاومت دارویی بیماران به این ترکیبات خصوصا در مناطق اندمیک مشکل اصلی این بیماری است، داروهای با منشا گیاهی می توانند به مرور جایگزین مناسبی باشند. به همین دلیل در پژوهش حاضر تاثیر عصاره گیاهی برگ درخت زیتون که از گیاهان بومی کشور است، بر آماستیگوت های لیشمانیا تروپیکای حساس و مقاوم به گلوکانتیم در شرایط آزمایشگاهی در سال ۱۳۹۴ بررسی شد.
روش بررسی: یک نمونه مقاوم به گلوکانتیم از دانشگاه علوم پزشکی تهران تهیه شد و ادامه کار در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی کشت داخل سلولی انگل از ماکروفاژ های صفاق موش BALB/c انجام شد. در مرحله بعد اثر سایتو توکسیسیتی عصاره روی ماکروفاژ های سالم توسط تست MTT بررسی شد و غلظت های مناسب توسط محاسبه CC50 به دست آمد. کاهش رشد انگل در داخل ماکروفاژ و همچنین کاهش درصد ماکروفاژ های آلوده شده، سپس اثر عصاره آبی و هیدروالکلی برگ درخت زیتون بارنگ آمیزی گیمسا تعیین و به این وسیله میزان رشد انگل در مقابل این ترکیب های در حالت آبی و هیدروالکلی برگ درخت زیتون بارنگ آمیزی گیمسا تعیین و به این وسیله میزان رشد انگل در مقابل این ترکیب های در حالت In vitro مشخص شد. داده ها با استفاده از آزمون های T test و ANOVA و آزمون توکی تجزیه و تحلیل آماری شد.
یافته ها: نتایج حاصل از این بررسی نشان دادکه ترکیب ۵ ظرفیتی آنتی موآن (گلوکانتیم) باغلظت ۲۵ میکروگرم در میلی لیتر به طور معناداری باعث کاهش تکثیر داخل سلولی انگل لیشمانیا تروپیکای حساس به دارو شد، اما روی نمونه مقاوم به گلوکانتیم تاثیری مشاهده نشد (p?0.05) عصاره آبی در غلظت ۲.۵ میلی گرم در میلی لیتر و عصاره هیدروالکلی برگ درخت زیتون در غلظت ۲۵ میکروگرم در میلی لیتر در روز سوم باعث از بین بردن تمام آماستیگوت های لیشمانیا تروپیکای حساس به گلوکانتیم درون ماکروفاژها شد.
نتیجه گیری: به نظر می رسد این عصاره در از بین بردن انگل لیشمانیا تروپیکای حساس به گلوکانتیم درون ماکروفاژ و محیط کشت فعالیت ضد لیشمانیایی مطلوبی دارد. نتایج حاصله به احتمال بی تاثیر بودن عصاره آبی و هیدرو الکلی برگ درخت زیتون روی انگل لیشمانیا تروپیکای مقاوم به گلوکانتیم است. با این حال استفاده از سایر مشتقات زیتون نیز به دلیل اثر بخشی آن روی فرم حساس به دارو توصیه می شود. با توجه به قابل دسترس بودن و هزینه پایین این عصاره برای مطالعه های In vivo توصیه می شود. همچنین آزمایش های بیشتری برای ارزیابی این عصاره روی انگل لیشمانیا در مدل های حیوانی و افراد داوطلب توصیه می شود.