اگر تصمیم دارید باغ زیتون خود را جوان سازی کنید این پی دی اف را حتما دانلود و مطالعه کنید!
با افزایش سن، درخت زیتون بتدریج چوب بیش تری تولید میکند و در نتیجه نسبت برگ به چوب کاهش مییابد. این مسئله باعث کاهش عملکرد، تشدید سا ل آوری و کاهش کیفیت میوه خواهد شد. در با غهای قدیمی زیتون تراکم زیاد درختان و هرس نامناسب باعث م یشود شاخ ههای درختان برای رسیدن به نور با همدیگر رقابت کنند و در نتیجه ارتفاع درختان افزایش م ییابد. همچنین نرسیدن نور به شاخ ههای زیرین و هر س نکردن باعث خش کشدن این شاخ هها و در نتیجه ضعی فشدن درخت و کاهش عملکرد میشود. به هم چسبیدن شاخه ها و ایجاد حالت جنگلی در باغ باعث میشود دما و رطوبت هوا در فضای داخل درختان با غهای قدیمی، نسبت به با غهای معمولی، متفاوت باشد. این موضوع باعث ایجاد محیط مناسبی برای رشد آفت مگس زیتون میشود. از
سوی دیگر، ارتفاع زیاد درختان موجب م یشود میو هها روی شاخهها باقی بمانند که منبع تغذیه مناسبی برای آفات زیتون از جمله مگس میوه زیتون هستند.
ما را در اینستاگرام دنبال کنید:
zeytoonchi
هرس بازجوان سازی در درختان مسن و ب هطور معمول هر ۲۰ تا ۲۵ سال یکبار در اکثر کشورهای زیتون خیز حوزه مدیترانه انجام میشود. درصورتی که در کشور ما، به دلیل نا آشنایی باغداران با اصول هرس باز جوان سازی، باردهی باغهای قدیمی کم میشود و به همین دلیل نگهداری آنها اقتصادی نیست.
احیای باغهای قدیمی زیتون به روش هرس بازجوان سازی انجام میشود. هرس بازجوان سازی به سه روش مختلف انجام میگیرد: هرس سر برداری کامل، هرس مداوم و هرس دورهای. در ادامه هر کدام از این روشها توضیح داده میشوند.
روش هرس سربرداری کامل
در این شیوه، تمام تنه های درخت از ارتفاع ۵/ ۱ تا ۲ متری حذف میشوند. بعد از ۲ تا ۳ سال از هرس شدید، باید بازوهای جدیدی که تشکیل دهنده فرم تاج هستند انتخاب شوند. بعد از ۴ تا ۵ سال، تاج جوان با باردهی اقتصادی شکل می گیرد.
هرس مداوم
در این روش ابتدا درخت به دو قسمت تقسیم میشود. در سال اول، قسمت اول تنه از ارتفاع ۵/ ۱ متری هرس میشود. این ارتفاع بدون درنظرگرفتن ارتفاع تنه اصلی است. برای مثال، اگر ارتفاع تنه ۱ متر باشد، از ارتفاع ۵/ ۲ متری سربرداری میشود. در سال دوم هرسی انجام نخواهد شد، اما در سال سوم قسمت بعدی درخت حذف میشود.
هرس دوره ای
در روش بازجوان سازی دوره ای، برش ها به صورت دوره ای روی درختان مسن انجام میشود. در سال اول، یکی از ۳ یا ۴ بازوی اصلی بریده میشود و بقیه بازوهای درخت برای تولید محصول باقی میمانند. بعد به شاخه بریده شده زمان داده میشود که شاخه جدید تولید کند. این شاخه ها در سال چهارم به بار مینشینند. در سال دوم، بازوی دوم قطع میشود و این عمل تا حذف کامل بازوها ادامه مییابد. در نتیجه، درخت هر سال دارای محصول خواهد بود و تاج آن نیز بازجوان سازی میشود.